τριχομανία

η, ΝΜ [τριχομανής]

νεοελλ.

ιατρ. τικ παρατηρούμενο σε ορισμένες νευρώσεις κατά το οποίο ο πάσχων φέρνει συνεχώς το χέρι του στα μαλλιά του ή στη γενειάδα του, προσπαθώντας να τά τακτοποιήσει

μσν.

η μανία τού να έχει κανείς μακριά μαλλιά.